Toneel Watou Westhoek speelt Dat Soort Meisjes, tekst door Evan Placey, in regie van Wim Chielens. Bestel nu uw tickets via de website!
Elk jaar worden 20 meisjes van over heel de provincie uitverkoren om samen een klasje te vormen in de basisschool van het Sancta Maria Instituut. Ze worden vriendinnen voor het leven.
10 jaar later. De Sancta Mariameisjes zitten allemaal op dezelfde middelbare school, een gemengde school. De seksen mengen zich, maar de Sancta Mariameisjes blijven een hechte groep. Sommigen noemen ze: de Satan Mariameisjes. Om te lachen hè.
En dan, op een ochtend, in de geschiedenisles: tril, klik, pop, flash... De hele klas licht op door alle gsm’s die opengaan. Een foto, van Babette. Naakt.
“Girls like that” is een zeer actueel stuk waarin sexting, het verspreiden van seksueel getinte foto’s of video’s, zonder toestemming van de gefotografeerde, het verhaal op gang trekt. Die nieuwe manier van pesten via sociale media kent soms dramatische gevolgen. Het is geen stuk over sexting, het voorval is alleen maar een aanleiding om een beeld te schetsen van hoe sociale druk werkt in een hechte vriendengroep en hoe perfide en meedogenloos meisjes met elkaar kunnen omgaan. En toch is dit een zeer feministisch stuk.
Toneelgroep Watou Westhoek kreeg van de Canadese auteur Evan Placey de toelating om de Nederlandstalige versie van “Girls like that” voor het eerst voor een publiek te spelen. Wim Chielens vertaalde het stuk als “Dat soort meisjes” en bracht het naar een Vlaamse context. Er staan alleen maar vrouwen op het podium!
Vrijdag 22 november 2024 (20 u.)
Zaterdag 23 november 2024 (20 u.)
Zondag 24 november 2024 (18 u.)
Maandag 25 november 2024 (20 u.)
Woensdag 27 november 2024 (20 u.)
Zaterdag 30 november 2024 (20 u.)
Zondag 1 december 2024 (18 u.)
Maandag 2 december 2024 (20 u.)
Parochiezaal WATOU
Blauwhuisstraat 5
8978 WATOU
Het bijwonen van een voorstelling
kost €10 en
kan worden geboekt op het telefoonnummer 0456 38 79 36 (na 17 u.), via mail of via
deze website.
Bij vertoon van een geldige Opendoek lidkaart, ontvangt u €1.00 korting.
Evan Placey is een Canadees-Britse toneelschrijver die opgroeide in Toronto en nu in London woont. Hij schreef een aantal Plays for teenagers, waaronder “Girls like that” dat in 2013 in Birmingham in première ging. Het stuk werd over heel Groot-Brittannië gespeeld, tot zelfs in The Houses of Parliament. In zijn stukken voor jonge mensen behandelt hij zeer hedendaagse thema’s zoals homoseksualiteit in het voetbal, transgenders of kinderen van ouders die in de gevangenis zitten. Toch schrijft hij stukken die meer zijn dan het behandelen van een thema. Hij creëert een veelheid aan stemmen en meningen waardoor de toeschouwer uitgenodigd wordt om zelf na te denken en te oordelen (of veroordelen). Het bijzondere aan “Girls like that” is dat er geen rolverdeling is. Alle zinnen staan gewoon onder elkaar, al of niet met een spatie ertussen. Alsof de meisjes uit één stem spreken. Dat maakt het gevoel van de sociale druk onder de meisjes nog beklemmender.
Wim is germanist en werd in 1960 in Reningelst geboren. Hij was 26 jaar producer bij VRT Radio, docent journalistiek aan de Hogeschool Howest en directeur van de Kunstacademie Poperinge. Nu hij met pensioen is, kan je hem schrijver, verteller, podcastmaker of muzikant noemen. Hij schreef in de jaren ’80 verschillende toneelstukken. De premières van “Zullen we Tsjechov spelen?” (Richten Ieper) en “Teaterhoofd op hol” (Jong & Vrij Loker) haalden een overwinning en een nominatie voor de Frans Cools creatieprijs. Daarna kwam het werk voor toneel wat op de achtergrond omdat hij zich meer op proza ging toeleggen. Hij schreef de romans “Nooit meer terug naar Tipperary” en “Aankomst maken” en in 2019 verscheen zijn jongste, “De droefheid zal blijven duren” over Vincent Van Gogh. Sinds 2010 schrijft Chielens weer meer theaterwerk. In 2017 speelden De Vlaamsche Vrienden Reningelst “Minor Swing” en in 2023 “Camping Ventoux”. In 2019 speelde Wim zijn eerste solovoorstelling: “Wim speelt na de Oorlog”. Momenteel toert hij nog met “Zo mooi was het nog nooit”. In september ging in Poperinge zijn stuk “Het leek een gewone dag in de Toekomststraat” in creatie.
Aline Ameys, Marleen Baelde, Chantal Blanckaert, Ida Boeten, Lou Boeten, Laura De Ganck, Nancy Derycke, Sefora Ferreira, Celine Hespeel, Lieve Lagache, Lena Leurs, Yaninda Neyrinck, Oksana Neyrinck, Christine Pareyn, Rosebel Rappelet, Kris Schaffler, Elise Swynghedauw, Hilde Vandemaele, Lana Vandenbussche, Sofie Vanderhaeghe en Mieke Vanwalleghem
Toneel Watou Westhoek, voordien Toneelvereniging Sint-Cecilia, werd in 1979 opnieuw leven ingeblazen door Dirk Parret, Pol Bonduelle en Martin Bouton (aan de toog bij Jacques Delhaye op een nachtelijk uur) met een budget van 800 frank. Onderstaand vindt u de laatste stukken van TWW. Ook de volledige speelgeschiedenis wordt opgelijst.
Tekst en regie: Dries Van Robaeys
Mensen kunnen soms zo ver uit mekaar liggen gelijk twee sterren. Benauwd van de ruimte tussen mekaar. Under verstoppend in ‘n donkeren.
Today is your lucky day! Speciaal voor Watou heeft het Lot een vreemdsoortige machine laten bouwen, gemaakt door een al even curieus creatuur. Ze noemen de machine ‘een theater’. Daarin toont Lot hoe de wereld in mekaar zit, hoe ze ingrijpen en alles laten draaien. En jij bent erbij als ze de machine opstarten: een once-in-a-lifetime-ervaring. Noem het een opendeurdag, een blik achter de schermen van het leven zélf. Maar niet alles loopt zoals gepland...
‘Vernesteld’ is een theaterstuk van hier, tjokvol livemuziek. Ontmoet personages die vastzitten in het leven en mekaar. Let op: dit theaterstuk kan sporen van herkenning bevatten. ‘Vernesteld’ is geschreven en bedacht door een jongeman uit de Westhoek. Gemaakt dankzij de toneelspelers en vrijwilligers van Toneel Watou Westhoek. Het is met hart en ziel geboetseerd.
2023
Tekst: Bart Van Nuffelen
Regie: Chris Vandenberghe
Trekgat, verloren hoek just over de frontieren, begin jaren ‘70.
‘Waar dat de wind, die eindeloos over deze vlakten jaagt, alles van in ‘t Fransche dat te licht of te los is samenwaait.’
Zo ook Lutgard Fonteyn: ‘Ongehuwd, verloofd geweest, verstrooid af en toe. Gelijk al de mensen zeker?’
Het koor van burgers stelt zich vragen. Wat komt zij hier toch zoeken? Welk geheim verleden zit er verdoken in haar valies?
Trekgat gaat over die ene seconde die je hele leven doet kantelen. Over onze angst om te zijn wie we zijn. ‘Voe de klaps van de menschen.’ Maar ook over de moed en het lef om al die kille krachten het hoofd te bieden.
Trekgat is een vertellement waar de dreiging nooit veraf is, doorspekt met live muziek, hilarische slapstick en volkse personages.
2022
Tekst: Bernard Dewulf
Regie: Pieter Meuleman
Homo homini lupus of de mens is een wolf voor zijn medemens. Wie geniet er niet eens van om zure commentaren te lezen op sociale media? Waarom kijkt u hier naar?
Wie ontspant zich niet eens voor de beeldbuis waarin realitycelebrities zichzelf tentoonstellen? Waarom putten ze zich uit? Waarom doen ze dit?
Allemaal heerlijke vragen over het schouwspel van het leven. In “Trekgat” proberen we ons hier niet aan te laven. Cut the crap. Fuck the poetry.
Geniet onbezorgd van onze deelnemers tijdens de ontknoping van onze dansmarathon in Trekgat. Het wordt een dolle avond.
2021Concept, regie en teksten: Geert Van Robaeys, Mieke Ronsmans & Pieter Meuleman
Toneel Watou Westhoek bestaat veertig jaar en dat kan niet anders dan stijlvol gevierd te worden. “Preus lik 40” is dan ook de verzamelnaam van 7 warme theateravonden in het Kasteel van De Lovie. Om het heden en het verleden samen te brengen, doet het gezelschap beroep op 3 theatermakers.
Mieke Ronsmans brengt samen met 7 enthousiaste acteurs voor de derde keer op rij een creatie-theaterstuk. De scènes ontstaan uit improvisatie en hebben een sterk inhoudelijke link met de geschiedenis én de toekomst van TWW. Het publiek raken en amuseren is hun nobel doel.
Pieter Meuleman werkt met de jongeren een verrassende performance uit waarin ze het publiek op een voetstuk plaatsen.
Geert Van Robaeys regisseert een leutig stukje volkstheater van eigen hand en loodst 10 acteurs als een wervelwind doorheen ‘De Jubilee’. Je wordt terug gekatapulteerd naar ‘de tijd van toen’, waar een lach en een traan zeker niet mochten ontbreken.
2019
Tekst: Dimitri Verhulst
Regie: Chris Vandenberghe
Auteur Dimitri Verhulst (1972) werd geboren in Aalst. Hij wordt gezien als een van de grote schrijvers van de Lage Landen.
Zijn werk verschijnt in meer dan twintig talen en werd bekroond met verschillende literaire prijzen.
Van de klassieker ‘De helaasheid der dingen’ werden meer dan 200.000 exemplaren verkocht en het boek werd verfilmd en bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs.
Met ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’ won hij de Libris Literatuurprijs.
Dimitri Verhulst bewerkte In 2011 ‘Bloedbruiloft’ van Federico Garcia Lorca (1933) voor NTGent in een regie van Marijke Pinoy, een coproductie met het dansgezelschap les ballets C de la B.
Dat laatste merk je aan de bewerking: er komt veel muziek en dans in voor, de laatste scènes zijn zelfs volledig van tekst ontbloot en moeten het enkel van het beeld hebben.
Een spannende uitdaging voor deze groep, ook voor mezelf als regisseur. Maar één die bij velen een nieuw spelregister opentrok waar we veel plezier aan beleefden.
Of waar we fysiek heel diep in de passie en de emotie konden gaan. We hopen dat we jullie in beide kunnen meevoeren.
Voor de rest bleef Verhulst heel dicht bij het origineel van Lorca: een kleine landbouwgemeenschap die leeft van de arme grond.
Dat gevecht om te overleven maakt de mensen hard. Frustratie, passie en haat blijven onderhuids zitten.
Tot men op het trouwfeest te dicht op mekaars vel zit, de huid door drank weker wordt, en de zweer openspat. En niemand ontsnapt aan de rondvliegende etter.
Tekst: Hugo Claus
Regie: Chris Debruyne
Iets flitsend, iets oorverdovend snerpend, misschien wel iets nucleair vernielde in een oogwenk het grootste deel van de aardkloot.
In onze regio scharrelen tussen de halfvergane lijken van mensen en dieren nog enkele individuen rond. Ze zijn gehavend, gekwetst, de kleren half van het lijf gerukt.
Er is geen water meer en ze overleven op wat gevonden blikken cornedbeef, bonen en sardienen. Ze beseffen maar al te goed dat het nog slechts een kwestie van dagen is vooraleer ook zij zullen sterven.
Om die resterende tijd te overbruggen hebben ze nog enkel hun taal. Ze halen herinneringen boven en plagen elkaar en vertellen verhalen, sprookjes.
Iemand grijpt terug naar het oudste sprookje van de mensheid: de Oedipus-mythe…
Koning Oedipus, die lang, zéér lang geleden in het oude Griekenland, onwetend weliswaar, zijn vader vermoordde en daarna met zijn eigen moeder huwde en bij haar kinderen verwekte, vertoornt daarmee de goden.
Op hun beurt straffen deze het gehele land door de pest onder de bevolking te laten uitbreken waarbij duizenden en duizenden doden vallen.
concept, regie en teksten Mieke Ronsmans
Toneel Watou Westhoek speelt het tragikomisch theaterstuk 'Mille Fois Mille' op een bijzondere locatie. De scènes ontstonden vanuit improvisatie en met veel inbreng van de acteurs zelf. Het volks verhaal wordt gespeeld door vijf mannen en een groep figuranten. De mannen zetten personages van vlees en bloed neer, elk met hun eigen verlangens en strubbelingen in en met het leven, herkenbaarheid troef! En toch, schijnbaar 'gewone mensen' lijken toch niet zo gewoon te zijn. Een gemeenschappelijk geheim dat wordt ontrafeld is de rode draad in het verhaal. En er mag al eens gelachen worden is de boodschap...
2016
Tekst: Eric De Volder
Regie: Chris Debruyne
De eer en de mannelijkheid van Triphon Muys komen onder zeer zware druk te staan wanneer blijkt dat hij bij zijn vrouw Quintine geen kinders kan verwekken. Ook zijn geslachtelijke omgang met zijn wulpse aanhoudster Pampoezeken leidt niet tot het beoogde resultaat. “Het moet zijn dat uw dikkoppen te traag zwemmen,” heeft zijn huisdokter hem gezegd… Daardoor wordt de diepgelovige Muys steeds meer en meer tot waanzin gedreven. In de kerk, naakt voor het beeld van Onze Lieve Vrouwe met het Kindeke Jezusbeeldje op haar arm, verwijt hij God, schepper van ’t paradijs op aard’, dit lichamelijk onvermogen. Voor Triphon Muys rest geen andere uitweg dan tijdens het avondmaal zijn echtgenote om te brengen en daarna de hand aan zichzelf te slaan. Wat echter niemand weet, is dat hij een drietal weken geleden er toch in geslaagd was zijn vrouw zwanger te maken… U, als toeschouwer, bent bevoorrecht: u weet dit wel, want het ongeboren kind – een zoon – is op scène aanwezig en spookt voortdurend door het hoofd van zijn vader die hij verwijt van moord én kindermoord daar hij nooit geboren zal worden… Een onthutsend en met wrange humor doorweven verhaal. Door het toneelspel te laten afwisselen met indringende kerkelijke gezangen toont regisseur Debruyne ons ‘de Vlaamse mens’, die – geconfronteerd met het on(be)grijpbare in het leven – een toevlucht zoekt in zijn diepgewortelde katholieke geloof.
2016
Tekst: Pol Bonduelle - Jan Dhondt
Regie: Marcel Vandemaele
Toneel Watou Westhoek speelde op zaterdag 26 september en zaterdag 3 oktober 2015 het stuk: "Er was eens in Watou...". Vijf taferelen met een knipoog en een ludieke toets rond een dorp vol verleden op verschillende lokaties in ons dorp.
2015
Tekst: Mieke Ronsmans
Regie: Mieke Ronsmans
‘Meisjoengens en knechtebrakken’ gaat over kapelletjes en andere bijzondere locaties, over meisjes van plezier, helden en antihelden maar ook over appeltaart, moeders en dochters en over de liefde. De liefde die soms schuurt en ‘schart’ en leert dat ‘loslaten’ de enige optie is om verder te kunnen. Er wordt getroost, gezalfd, gebeden en gevloekt. Deze voorstelling wil amuseren, ontroeren en beroeren, aan u om ze te komen zien en beleven.
2014
Tekst: Laurent Baffie
Regie: Damien Vantomme
In die wachtkamer zitten zes van zijn patiënten: Fred (Geert Six), Alfons (Daniël Delerue), Blanche (Christine Pareyn), Marie (Yvette Soubry), Lili (Mieke Vanwalleghem) en Bob (Eric Deblieck). Plots besluiten de patiënten om zelf een groepstherapie te organiseren, met alle (hilarische) gevolgen van dien. In het stuk wordt vooral de onvolmaaktheid van de mens ten volle in de verf gezet, weliswaar op een ludieke manier, maar met af en toe een doordenkertje. Luchtig theater waarbij het uiterste van de acteurs wordt gevraagd.
2013
2022 - Trekgat
van Bart Van Nuffelen, regie Chris Vandenberghe
2021 - Studio Aqua Leno
van Bernard Dewulf, regie Pieter Meuleman
2019 - Preus lik 40
van Geert Van Robaeys, Mieke Ronsmans en Pieter Meuleman
2018 - Ginds tussen de netels
van Hugo Claus, regie Chris Debruyne
2017 - Blindeman
van Hugo Claus, regie Chris Debruyne
2016 - Mille Fois Mille
concept, regie en teksten Mieke Ronsmans
2016 - Au Nom Du Père
van Eric De Volder, regie Chris Debruyne
2015 - Er was eens in Watou
van Pol Bonduelle en Jan Dhondt, regie Marcel Vandemaele
2014 - Meisjoengens en Knechtebrakken
concept, regie en teksten Mieke Ronsmans
2013 - Ge-tic-t
van Laurent Baffie, regie Damien Vantomme
2012 - Het Proces Xhenceval
van Walter Van den Broeck, regie Damien Vantomme
2011 - Seks in Sakhalinsk
van Filip Martin, regie Nicolas Van Elslander
2010 - Citytrip
van Filip Vanluchene, regie Chris Debruyne
2009 - Nonkel Gaston is dood en dan is er koffie
van Luk Gijsbrechts, regie Chris Debruyne
2008 - Shakespeare Compleet
regie Chris Debruyne
2007 - Diplodocus Deks
van Tom Lanoye, regie Danny Verbraeken
2006 - De Canadese muur
van Brusselmans en Lanoye, regie Pol Bonduelle
2005 - Het bal van de pompiers
van Max Frisch, regie Frederic Dehaudt
2003 - Ligstoelen Watou-les-Bains
van Jean Mc Rooms
2002 - De prille jaren van het Graafschap Watou
van Guillaume Bijl
2001 - Richaar numero 3
naar Shakespeare, regie Chris Debruyne
2000 - ’t Spel der minne
van Chris Debruyne, regie Chris Debruyne
1998 - Boeing Boeing
van Marc Camoletti, regie Dirk Parret
1996 - Zullen we Tjechov spelen?
van Wim Chielens, regie Piet Lesage
1995 - Prettige feesten
regie Pol Bonduelle
1994 - Frankenstein
van Hugo Mathyssen en Jan Leyers, regie Chris Debruyne
1993 - Geen seks in Sussex
regie Damien Vantomme
1992 - Greenwich
regie Damien Vantomme
1991 - Te Huur
van Pierre Barillet en Jean-Pierre Grédy, regie Jan D’hondt
1990 - Een op zes
een komedie van Ron Clarck en Sam Bobrick, regie Jan Dhondt
1989 - Romeo en Julia
van Shakespeare, regie Chris Debruyne
1988- De bruiloft
van Bertold Brecht, regie Chris Debruyne
1987 - Tchao
van M.G. Sauvajon, regie van Chris Debruyne
1986 - Moeders Wil is Wet
regie Rosanne Pauwels
1985 - Bij Tante Wanne
van Romain Deconinck, regie Chris Debruyne
1983 - De Babysit
van Bob Van Leersum, regie Rosanne Pauwels
1982 - Huwelijksvakantie
van Joop Spit, regie Romain Depuydt
1980 - Misdaad aan het meer
regie Dirk Parret
1979 - De Koning van Hoela Boela
regie Dirk Parret
Reserveer nu uw tickets. U bestelt online en betaalt de tickets pas bij aankomst aan de ingang. (U hoeft dus niet vooraf te betalen.) Er zijn geen genummerde plaatsen.
Parochiezaal WATOU
Blauwhuisstraat 5
8978 WATOU
0456 38 79 36 (na 17u.)
reservaties @toneelwatouwesthoek.be