Dat Soort Meisjes

Tekst: Evan Placey
Regie: Wim Chielens

Elk jaar worden 20 meisjes van over heel de provincie uitverkoren om samen een klasje te vormen in de basisschool van het Sancta Maria Instituut. Ze worden vriendinnen voor het leven.

10 jaar later. De Sancta Mariameisjes zitten allemaal op dezelfde middelbare school, een gemengde school. De seksen mengen zich, maar de Sancta Mariameisjes blijven een hechte groep. Sommigen noemen ze: de Satan Mariameisjes. Om te lachen hè.

En dan, op een ochtend, in de geschiedenisles: tril, klik, pop, flash... De hele klas licht op door alle gsm’s die opengaan. Een foto, van Babette. Naakt.

“Girls like that” is een zeer actueel stuk waarin sexting, het verspreiden van seksueel getinte foto’s of video’s, zonder toestemming van de gefotografeerde, het verhaal op gang trekt. Die nieuwe manier van pesten via sociale media kent soms dramatische gevolgen. Het is geen stuk over sexting, het voorval is alleen maar een aanleiding om een beeld te schetsen van hoe sociale druk werkt in een hechte vriendengroep en hoe perfide en meedogenloos meisjes met elkaar kunnen omgaan. En toch is dit een zeer feministisch stuk.

Toneelgroep Watou Westhoek kreeg van de Canadese auteur Evan Placey de toelating om de Nederlandstalige versie van “Girls like that” voor het eerst voor een publiek te spelen. Wim Chielens vertaalde het stuk als “Dat soort meisjes” en bracht het naar een Vlaamse context. Er staan alleen maar vrouwen op het podium!

2024

Vernesteld

Tekst en regie: Dries Van Robaeys

Mensen kunnen soms zo ver uit mekaar liggen gelijk twee sterren. Benauwd van de ruimte tussen mekaar. Under verstoppend in ‘n donkeren.

Today is your lucky day! Speciaal voor Watou heeft het Lot een vreemdsoortige machine laten bouwen, gemaakt door een al even curieus creatuur. Ze noemen de machine ‘een theater’. Daarin toont Lot hoe de wereld in mekaar zit, hoe ze ingrijpen en alles laten draaien. En jij bent erbij als ze de machine opstarten: een once-in-a-lifetime-ervaring. Noem het een opendeurdag, een blik achter de schermen van het leven zélf. Maar niet alles loopt zoals gepland...

‘Vernesteld’ is een theaterstuk van hier, tjokvol livemuziek. Ontmoet personages die vastzitten in het leven en mekaar. Let op: dit theaterstuk kan sporen van herkenning bevatten. ‘Vernesteld’ is geschreven en bedacht door een jongeman uit de Westhoek. Gemaakt dankzij de toneelspelers en vrijwilligers van Toneel Watou Westhoek. Het is met hart en ziel geboetseerd.

2023

Trekgat

Tekst: Bart Van Nuffelen
Regie: Chris Vandenberghe

Trekgat, verloren hoek just over de frontieren, begin jaren ‘70.

‘Waar dat de wind, die eindeloos over deze vlakten jaagt, alles van in ‘t Fransche dat te licht of te los is samenwaait.’

Zo ook Lutgard Fonteyn: ‘Ongehuwd, verloofd geweest, verstrooid af en toe. Gelijk al de mensen zeker?’

Het koor van burgers stelt zich vragen. Wat komt zij hier toch zoeken? Welk geheim verleden zit er verdoken in haar valies?

Trekgat gaat over die ene seconde die je hele leven doet kantelen. Over onze angst om te zijn wie we zijn. ‘Voe de klaps van de menschen.’ Maar ook over de moed en het lef om al die kille krachten het hoofd te bieden.

Trekgat is een vertellement waar de dreiging nooit veraf is, doorspekt met live muziek, hilarische slapstick en volkse personages.

2022

Studio Aqua Leno

Tekst: Bernard Dewulf
Regie: Pieter Meuleman

Homo homini lupus of de mens is een wolf voor zijn medemens. Wie geniet er niet eens van om zure commentaren te lezen op sociale media? Waarom kijkt u hier naar?

Wie ontspant zich niet eens voor de beeldbuis waarin realitycelebrities zichzelf tentoonstellen? Waarom putten ze zich uit? Waarom doen ze dit?

Allemaal heerlijke vragen over het schouwspel van het leven. In “Trekgat” proberen we ons hier niet aan te laven. Cut the crap. Fuck the poetry.

Geniet onbezorgd van onze deelnemers tijdens de ontknoping van onze dansmarathon in Trekgat. Het wordt een dolle avond.

2021

Preus Lik 40

Concept, regie en teksten: Geert Van Robaeys, Mieke Ronsmans & Pieter Meuleman

Toneel Watou Westhoek bestaat veertig jaar en dat kan niet anders dan stijlvol gevierd te worden. “Preus lik 40” is dan ook de verzamelnaam van 7 warme theateravonden in het Kasteel van De Lovie. Om het heden en het verleden samen te brengen, doet het gezelschap beroep op 3 theatermakers.

Mieke Ronsmans brengt samen met 7 enthousiaste acteurs voor de derde keer op rij een creatie-theaterstuk. De scènes ontstaan uit improvisatie en hebben een sterk inhoudelijke link met de geschiedenis én de toekomst van TWW. Het publiek raken en amuseren is hun nobel doel.

Pieter Meuleman werkt met de jongeren een verrassende performance uit waarin ze het publiek op een voetstuk plaatsen.

Geert Van Robaeys regisseert een leutig stukje volkstheater van eigen hand en loodst 10 acteurs als een wervelwind doorheen ‘De Jubilee’. Je wordt terug gekatapulteerd naar ‘de tijd van toen’, waar een lach en een traan zeker niet mochten ontbreken.

2019

Ginds tussen de netels

Tekst: Dimitri Verhulst
Regie: Chris Vandenberghe

Auteur Dimitri Verhulst (1972) werd geboren in Aalst. Hij wordt gezien als een van de grote schrijvers van de Lage Landen. Zijn werk verschijnt in meer dan twintig talen en werd bekroond met verschillende literaire prijzen. Van de klassieker ‘De helaasheid der dingen’ werden meer dan 200.000 exemplaren verkocht en het boek werd verfilmd en bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs. Met ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’ won hij de Libris Literatuurprijs.
Dimitri Verhulst bewerkte In 2011 ‘Bloedbruiloft’ van Federico Garcia Lorca (1933) voor NTGent in een regie van Marijke Pinoy, een coproductie met het dansgezelschap les ballets C de la B. Dat laatste merk je aan de bewerking: er komt veel muziek en dans in voor, de laatste scènes zijn zelfs volledig van tekst ontbloot en moeten het enkel van het beeld hebben. Een spannende uitdaging voor deze groep, ook voor mezelf als regisseur. Maar één die bij velen een nieuw spelregister opentrok waar we veel plezier aan beleefden. Of waar we fysiek heel diep in de passie en de emotie konden gaan. We hopen dat we jullie in beide kunnen meevoeren.
Voor de rest bleef Verhulst heel dicht bij het origineel van Lorca: een kleine landbouwgemeenschap die leeft van de arme grond. Dat gevecht om te overleven maakt de mensen hard. Frustratie, passie en haat blijven onderhuids zitten. Tot men op het trouwfeest te dicht op mekaars vel zit, de huid door drank weker wordt, en de zweer openspat. En niemand ontsnapt aan de rondvliegende etter.

2018

Blindeman

Tekst: Hugo Claus
Regie: Chris Debruyne

Iets flitsend, iets oorverdovend snerpend, misschien wel iets nucleair vernielde in een oogwenk het grootste deel van de aardkloot. In onze regio scharrelen tussen de halfvergane lijken van mensen en dieren nog enkele individuen rond. Ze zijn gehavend, gekwetst, de kleren half van het lijf gerukt. Er is geen water meer en ze overleven op wat gevonden blikken cornedbeef, bonen en sardienen. Ze beseffen maar al te goed dat het nog slechts een kwestie van dagen is vooraleer ook zij zullen sterven.
Om die resterende tijd te overbruggen hebben ze nog enkel hun taal. Ze halen herinneringen boven en plagen elkaar en vertellen verhalen, sprookjes. Iemand grijpt terug naar het oudste sprookje van de mensheid: de Oedipus-mythe…
Koning Oedipus, die lang, zéér lang geleden in het oude Griekenland, onwetend weliswaar, zijn vader vermoordde en daarna met zijn eigen moeder huwde en bij haar kinderen verwekte, vertoornt daarmee de goden. Op hun beurt straffen deze het gehele land door de pest onder de bevolking te laten uitbreken waarbij duizenden en duizenden doden vallen.

2017

Mille Fois Mille

concept, regie en teksten Mieke Ronsmans

Toneel Watou Westhoek speelt het tragikomisch theaterstuk 'Mille Fois Mille' op een bijzondere locatie. De scènes ontstonden vanuit improvisatie en met veel inbreng van de acteurs zelf. Het volks verhaal wordt gespeeld door vijf mannen en een groep figuranten. De mannen zetten personages van vlees en bloed neer, elk met hun eigen verlangens en strubbelingen in en met het leven, herkenbaarheid troef! En toch, schijnbaar 'gewone mensen' lijken toch niet zo gewoon te zijn. Een gemeenschappelijk geheim dat wordt ontrafeld is de rode draad in het verhaal. En er mag al eens gelachen worden is de boodschap...

2016

Au nom du père

Tekst: Eric De Volder
Regie: Chris Debruyne

De eer en de mannelijkheid van Triphon Muys komen onder zeer zware druk te staan wanneer blijkt dat hij bij zijn vrouw Quintine geen kinders kan verwekken. Ook zijn geslachtelijke omgang met zijn wulpse aanhoudster Pampoezeken leidt niet tot het beoogde resultaat. “Het moet zijn dat uw dikkoppen te traag zwemmen,” heeft zijn huisdokter hem gezegd… Daardoor wordt de diepgelovige Muys steeds meer en meer tot waanzin gedreven. In de kerk, naakt voor het beeld van Onze Lieve Vrouwe met het Kindeke Jezusbeeldje op haar arm, verwijt hij God, schepper van ’t paradijs op aard’, dit lichamelijk onvermogen. Voor Triphon Muys rest geen andere uitweg dan tijdens het avondmaal zijn echtgenote om te brengen en daarna de hand aan zichzelf te slaan. Wat echter niemand weet, is dat hij een drietal weken geleden er toch in geslaagd was zijn vrouw zwanger te maken… U, als toeschouwer, bent bevoorrecht: u weet dit wel, want het ongeboren kind – een zoon – is op scène aanwezig en spookt voortdurend door het hoofd van zijn vader die hij verwijt van moord én kindermoord daar hij nooit geboren zal worden… Een onthutsend en met wrange humor doorweven verhaal. Door het toneelspel te laten afwisselen met indringende kerkelijke gezangen toont regisseur Debruyne ons ‘de Vlaamse mens’, die – geconfronteerd met het on(be)grijpbare in het leven – een toevlucht zoekt in zijn diepgewortelde katholieke geloof.

2016

Er was eens in Watou

Tekst: Pol Bonduelle - Jan Dhondt
Regie: Marcel Vandemaele

Toneel Watou Westhoek speelde op zaterdag 26 september en zaterdag 3 oktober 2015 het stuk: "Er was eens in Watou...". Vijf taferelen met een knipoog en een ludieke toets rond een dorp vol verleden op verschillende lokaties in ons dorp.

2015

Meisjoengens en Knechtebrakken

Tekst: Mieke Ronsmans
Regie: Mieke Ronsmans

‘Meisjoengens en knechtebrakken’ gaat over kapelletjes en andere bijzondere locaties, over meisjes van plezier, helden en antihelden maar ook over appeltaart, moeders en dochters en over de liefde. De liefde die soms schuurt en ‘schart’ en leert dat ‘loslaten’ de enige optie is om verder te kunnen. Er wordt getroost, gezalfd, gebeden en gevloekt. Deze voorstelling wil amuseren, ontroeren en beroeren, aan u om ze te komen zien en beleven.

2014

Ge-tic-t

Tekst: Laurent Baffie
Regie: Damien Vantomme

In die wachtkamer zitten zes van zijn patiënten: Fred (Geert Six), Alfons (Daniël Delerue), Blanche (Christine Pareyn), Marie (Yvette Soubry), Lili (Mieke Vanwalleghem) en Bob (Eric Deblieck). Plots besluiten de patiënten om zelf een groepstherapie te organiseren, met alle (hilarische) gevolgen van dien. In het stuk wordt vooral de onvolmaaktheid van de mens ten volle in de verf gezet, weliswaar op een ludieke manier, maar met af en toe een doordenkertje. Luchtig theater waarbij het uiterste van de acteurs wordt gevraagd.

2013

Volledig overzicht 1979 - 2024

2024 - Dat Soort Meisjes
van Evan Placey, regie Wim Chielens

2023 - Vernesteld
Tekst en regie: Dries Van Robaeys

2022 - Trekgat
van Bart Van Nuffelen, regie Chris Vandenberghe

2021 - Studio Aqua Leno
van Bernard Dewulf, regie Pieter Meuleman

2019 - Preus lik 40
van Geert Van Robaeys, Mieke Ronsmans en Pieter Meuleman

2018 - Ginds tussen de netels
van Hugo Claus, regie Chris Debruyne

2017 - Blindeman
van Hugo Claus, regie Chris Debruyne

2016 - Mille Fois Mille
concept, regie en teksten Mieke Ronsmans

2016 - Au Nom Du Père
van Eric De Volder, regie Chris Debruyne

2015 - Er was eens in Watou
van Pol Bonduelle en Jan Dhondt, regie Marcel Vandemaele

2014 - Meisjoengens en Knechtebrakken
concept, regie en teksten Mieke Ronsmans

2013 - Ge-tic-t
van Laurent Baffie, regie Damien Vantomme

2012 - Het Proces Xhenceval
van Walter Van den Broeck, regie Damien Vantomme

2011 - Seks in Sakhalinsk
van Filip Martin, regie Nicolas Van Elslander

2010 - Citytrip
van Filip Vanluchene, regie Chris Debruyne

2009 - Nonkel Gaston is dood en dan is er koffie
van Luk Gijsbrechts, regie Chris Debruyne

2008 - Shakespeare Compleet
regie Chris Debruyne

2007 - Diplodocus Deks
van Tom Lanoye, regie Danny Verbraeken

2006 - De Canadese muur
van Brusselmans en Lanoye, regie Pol Bonduelle

2005 - Het bal van de pompiers
van Max Frisch, regie Frederic Dehaudt

2003 - Ligstoelen Watou-les-Bains
van Jean Mc Rooms

2002 - De prille jaren van het Graafschap Watou
van Guillaume Bijl

2001 - Richaar numero 3
naar Shakespeare, regie Chris Debruyne

2000 - ’t Spel der minne
van Chris Debruyne, regie Chris Debruyne

1998 - Boeing Boeing
van Marc Camoletti, regie Dirk Parret

1996 - Zullen we Tjechov spelen?
van Wim Chielens, regie Piet Lesage

1995 - Prettige feesten
regie Pol Bonduelle

1994 - Frankenstein
van Hugo Mathyssen en Jan Leyers, regie Chris Debruyne

1993 - Geen seks in Sussex
regie Damien Vantomme

1992 - Greenwich
regie Damien Vantomme

1991 - Te Huur
van Pierre Barillet en Jean-Pierre Grédy, regie Jan D’hondt

1990 - Een op zes
een komedie van Ron Clarck en Sam Bobrick, regie Jan Dhondt

1989 - Romeo en Julia
van Shakespeare, regie Chris Debruyne

1988- De bruiloft
van Bertold Brecht, regie Chris Debruyne

1987 - Tchao
van M.G. Sauvajon, regie van Chris Debruyne

1986 - Moeders Wil is Wet
regie Rosanne Pauwels

1985 - Bij Tante Wanne
van Romain Deconinck, regie Chris Debruyne

1983 - De Babysit
van Bob Van Leersum, regie Rosanne Pauwels

1982 - Huwelijksvakantie
van Joop Spit, regie Romain Depuydt

1980 - Misdaad aan het meer
regie Dirk Parret

1979 - De Koning van Hoela Boela
regie Dirk Parret